111 ants (Arne)

2-5 spelers
Vanaf 8 jaar
20+ minuten (wordt flink meer per deelnemer)

Dit spel is een kaartspel met 110 kaarten van 2 tot 111. De bedoeling is om, zonder je kaarten te sorteren, een oplopende of aflopende reeks te krijgen. Je begint met 12 (willekeurige) kaarten, en dat aantal blijft ook zo. Iedere beurt pakt een speler een van de 3 kaarten van het midden(zie foto 2): een open kaart(als er een kaart open ligt), een gesloten kaart(als die er ligt), of kiest ervoor de kaarten op de aflegstapel te leggen, en 3 nieuwe kaarten van de trekstapel te pakken, gesloten. Na het kiezen van een kaart kijk je waar je de kaart tussen kan stoppen(kan ook het begin of einde van de reeks zijn), en legt de kaart links of rechts hiervan weg, op de plek waar de andere kaart vandaan kwam, zodat er weer 3 kaarten in het midden liggen. Hierbij kun je bij een kaart die aan het ene uiteinde van de reeks geplaatst is, de kaart aan het andere eind wegdoen. Zodra iemand een doorlopende reeks heeft, legt deze zijn kaarten neer, laat het controleren door anderen, en als het klopt is de ronde/het spel voorbij. Je kunt doorgaan met nieuwe rondes tot een bepaald aantal punten, maar dan duurt het spel ook langer. Overigens krijgt degene die de ronde succesvol beëindigd 5 bonuspunten bovenop het aantal punten van zijn reeks. De rest telt de punten van hun langste reeks binnen hun handkaarten, of van een reeks met de meeste punten(want een reeks met alleen maar zwarte mieren tikt niet echt aan). Hierdoor ontstaat er een scorebord, en bij meerdere rondes kan iemand als winnaar uit de bus komen die bijna niet of nooit een ronde gewonnen heeft.

De rode kaarten zijn 4 punten(4 mieren onderaan de kaart), blauwe kaarten zijn 3 punten, groene zijn 2 punten, en de zwarte mier is 1 punt(foto 3). Het kan dus lonen om een reeks op te bouwen rond een rode of blauwe kaart, of meerdere kaarten met veel punten. Maar soms is het strategischer om een kaart met veel punten op te offeren om de reeks compleet te krijgen.

Het spel is, vanuit mijn ervaring, niet geschikt voor volwassen of jongvolwassen perfectionisten. Het willen maken van een bepaalde reeks kan iemand tunnelvisie geven, en zo tijd en kaarten en punten laten verliezen. Kinderen zullen hier makkelijker mee omgaan, en gewoon spelen, in plaats van strategisch te willen spelen.